Τις τελευταίες δεκαετίες παρατηρείται παγκοσμίως αύξηση της επίπτωσης του μελανώματος στον λευκό πληθυσμό. Είναι η 2η συχνότερη μορφή κακοήθειας στις νεαρές ηλικίες (15-29 ετών).
Ποιοι είναι οι παράγοντες κινδύνου για εμφάνιση μελανώματος;
- Ατομικό και κληρονομικό ιστορικό μελανώματος.
- Ανοιχτό χρώμα δέρματος, γαλανά ή πράσινα μάτια, κόκκινα ή ξανθά μαλλιά.
- Μεγάλος αριθμός μελανοκυτταρικών σπίλων (>50).
- Πολλαπλοί άτυποι σπίλοι (δηλαδή με πολυμορφία στο χρώμα ή ασυμμετρία στο δίκτυο της χρωστικής ή ανομοιογένεια στο σχήμα). Το μελάνωμα εμφανίζεται συνήθως σε νέα θέση πάνω στο σώμα, και όχι επί ενός από τους προϋπάρχοντες σπίλους του ατόμου.
- Μεγάλοι σε μέγεθος συγγενείς σπίλοι (που θα αποκτήσει μέγεθος κατά την ενήλικη ζωή >20 εκατ.)
- Η διαλείπουσα, αυξημένης έντασης, έκθεση στον ήλιο, καθώς και οι κακές συνήθειες έκθεσης στον ήλιο (ηλιακά εγκαύματα, ελλιπής αντιηλιακή προστασία).
- Η χρήση solarium
Πώς μοιάζει το μελάνωμα κλινικά;
Το μελάνωμα μοιάζει κλινικά με μια «ελιά», η οποία μεγαλώνει και εμφανίζει γενικότερη ασυμμετρία (>3 χρώματα, ακανόνιστο σχήμα, ασαφή όρια).
Κάθε ύποπτη αλλοίωση («ελιά») του δέρματος πρέπει να εξετάζεται κλινικά και δερματοσκοπικά, ώστε να γίνεται διάγνωση του μελανώματος σε τόσο αρχικό στάδιο, που δεν μπορεί να γίνει αντιληπτό με την κλασική εξέταση.
Οι νεότερες διαγνωστικές μέθοδοι (Δερματοσκόπηση-Χαρτογράφηση σπίλων) συμβάλλουν στην έγκαιρη διάγνωση του μελανώματος σε αρχικά στάδια.
Κάθε μελάνωμα που διαγιγνώσκεται και αφαιρείται χειρουργικά σε αρχικό στάδιο (in situ), οδηγεί σε ίαση (5ετής επιβίωση 98%). Αντίθετα η πρόγνωση είναι δυσμενής όταν η διάγνωση γίνεται σε προχωρημένα στάδια.
